Historia opony przemysłowej

Na pytanie; która część odgrywa najważniejszą rolę w samochodzie? Większość odpowiedziałoby: silnik, układ wydechowy, stabilizator, pierścienie uszczelniające bądź orurowanie. Zapewne mało kto zwróciłby uwagę na – opony. Maszyna może być wyposażona w najnowszy silnik i niezawodny układ wydechowy, jednak bez opony porusza się topornie  i niezgrabnie. Obecnie opony są jednym z najbardziej niezawodnych części samochodu, jednak ich rozwój trwał ponad 100 lat.

Dzieje opony

Opona jest łącznikiem pomiędzy podłożem a maszyną. Stanowi rodzaj poduszki powietrznej. Pierwotnie auta poruszały się na drewnianych kołach z metalowymi okuciami. Rozwiązanie to posiadało jednak szereg wad. Drewniane koło charakteryzowało się brakiem elastyczności. Aby mogło się kręcić, musiało mieć mocny kontakt z podłożem, innymi słowy musiało z dużą siłą być wciśnięte w podłoże. Sztywne koło dawało znać o swoich wadach niezależnie od podłoża. Przy twardej nawierzchni kontakt redukowany był do jednego punktu, co powodowało problemy ze sterowaniem, wysoki nacisk siły, a co za tym idzie- awaryjność. Z kolei w przypadku miękkiego podłoża, koło było wgniatane w ziemię, co powodowało koleiny i wysokie opony toczenia. Wszystko zaczęło się zmieniać w 1839 roku, gdy Charles Goodyear wymyślił proces produkcji gumy i wulkanizacji. Pomysł ten był inspiracją dla Roberta Williama Thomsona, który w 1846 roku zaprojektował pierwszą oponę pneumatyczną. Była to gumowa rura pełniąca rolę dętki oraz płaszcz skórzany przypominający oponę. Jednak projekt Thomsona nie znalazł masowego odbiorcy. Powodem był fakt, iż producenci samochodów używali tzw. „masywy”, czyli pełnych ogumień nakładanych na koło auta. Do przełomu doprowadził dopiero John Boyd Dunlop, który w 1888 roku zaprojektował ogumienie pneumatyczne. Pomysł Dunlopa bazował na projekcie Thomsona. Wynalazca zaprojektował wpierw oponę do roweru, która szybko znalazła nabywców. Ten sam pomysł zastosował podczas budowy opony samochodowej, która trafiła już do produkcji seryjnej. Opona Dunlopa stała się produktem masowym, jednak była nietrwała i często ulegała uszkodzeniom i awariom. Wymagała nieustannej modernizacji. W 1891 roku Edouard Michelin zaprojektował rozbieralną oponę pneumatyczną ,zaś w 1894 rok zbudowano oponę drutową. W 1922 roku wymyślono oponę wysokociśnieniową, a dwa lata później niskociśnieniową. Nowe projekty przyczyniły się do zmniejszenia podatności na uszkodzenia i zwiększenie trwałości produktu. W 1946 roku firma Michelin zaprojektowała oponę radialną, która bardzo szybko zyskała sobie wielu zwolenników. Opony dzięki odpowiedniej budowie zapewniały trwałość oraz elastyczność. Opona radialna podczas toczenia „pracuje” dostosowując się do nierównej powierzchni, rozkładając przy tym siłę nacisku na całą powierzchnię bieżnika. Opony radialne w branży opon OTR zostały wprowadzone w 1959 roku. Obecnie już tylko nieliczni stosują tanie i wadliwe opony diagonalne, a liczba osób stosujących opony radialne stale rośnie.

Radialne pony przemysłowe najwyższej jakości dostępne są w naszym sklepie. Można je zamówić przez stronę internetową.